Ανακοινώσεις από το 43ο ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO)

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007 - Σημαντικά νέα τόσο για τον καρκίνο του πνεύμονα όσο και για τον καρκίνο του νεφρού, που αποτελούν δύο από τους πιο συχνούς καρκίνους σε άνδρες και γυναίκες, ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια του 43ου ετήσιου Συνεδρίου της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO). Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση της επίπτωσης του καρκίνου του πνεύμονα αλλά και των νεφρών, γεγονός που καθιστά ιδιαίτερης σημασίας κάθε νεότερη εξέλιξη στον τομέα της θεραπευτικής τους αντιμετώπισης.

Σε παγκόσμιο επίπεδο πραγματοποιούνται πάνω από 1,2 εκατομμύρια νέες διαγνώσεις καρκίνου του πνεύμονα ετησίως. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας πρόκειται για τον πιο θανατηφόρο τύπο καρκίνου στην Ευρώπη, με κυριότερο παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωσή του, το κάπνισμα.

Οι περιπτώσεις καρκίνου του νεφρού έχουν παρουσιάσει επίσης αύξηση κατά 50%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών. Σε ετήσια βάση πάνω από διακόσιες χιλιάδες άτομα παγκοσμίως διαγιγνώσκονται με τη νόσο, ενώ σχεδόν εκατό χιλιάδες άτομα χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από καρκίνο του νεφρού. Ο καρκίνος του νεφρού είναι πιο συχνός στους άνδρες απ’ ό,τι στις γυναίκες (περίπου 62% των καρκινωμάτων των νεφρικών κυττάρων εμφανίζονται σε άνδρες) και η επίπτωση αυξάνεται με την ηλικία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο, η προσθήκη του μονοκλωνικού αντισώματος bevacizumab (Avastin) στη χημειοθεραπεία συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της υγείας του ασθενή και στην επιμήκυνση του χρονικού διαστήματος, κατά το οποίο τόσο ο καρκίνος του πνεύμονα όσο και του νεφρού δεν εξελίσσονται.

Ειδικότερα, τα αποτελέσματα της μελέτης AVAiL έδειξαν ότι με την προσθήκη bevacizumab στη χημειοθεραπευτική αγωγή cisplatin /gemcitabine: η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου παρατάθηκε σημαντικά κατά 20% έως 30% έναντι της χημειοθεραπείας μόνο, η αύξηση του ποσοστού ανταπόκρισης του όγκου αυξήθηκε έως 70%, σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία μόνο, η διάρκεια της ανταπόκρισης του όγκου αυξήθηκε από 4,7 μήνες στην ομάδα που έλαβε μόνο χημειοθεραπεία σε 6,1 μήνες στην ομάδα που έλαβε bevacizumab επιπρόσθετα .

Η μελέτη AVAiL είναι μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη, διπλά τυφλή μελέτη Φάσης ΙΙΙ που περιλαμβάνει περισσότερους από 1.000 ασθενείς με προχωρημένο ΜΜΚΠ (μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα) μη πλακώδους τύπου που δεν είχε αντιμετωπιστεί στο παρελθόν, την πιο συχνή μορφή καρκίνου του πνεύμονα με ιστολογία διαφορετική από πλακώδη κύτταρα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην πλειονότητα των περιστατικών η διάγνωση της ασθένειας γίνεται σε προχωρημένο στάδιο, όταν ο καρκίνος είναι πλέον μη εγχειρήσιμος ή έχει ήδη κάνει μετάσταση σε κάποιο άλλο όργανο του σώματος.
«Το bevacizumab αποτελεί τη μόνη θεραπεία για περισσότερο από μία δεκαετία που έχει επιτύχει να παρατείνει την επιβίωση σε ασθενείς με μη προθεραπευμένο προχωρημένο ΜΜΚΠ σύμφωνα με τα αποτελέσματα της βασικής μελέτης Ε4599. Σήμερα, η μελέτη AVAiL αποδεικνύει ότι το bevacizumab είναι επίσης αποτελεσματικό όταν χορηγείται σε συνδυασμό με ένα διαφορετικό χημειοθεραπευτικό σχήμα» ανέφερε ο Christian Manegold, Καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. «Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι μια νόσος που αντιμετωπίζεται εξαιρετικά δύσκολα και το εύρημα αυτό θα προσφέρει ελπίδα σε πολλούς ασθενείς.»

Ανάλογα είναι και τα αποτελέσματα της μελέτης AVOREN, τα οποία έδειξαν ότι προσθέτοντας bevacizumab στην ιντερφερόνη, που αποτελεί τρέχον πρότυπο αντιμετώπισης του προχωρημένου καρκίνου των νεφρικών κυττάρων: Η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου σχεδόν διπλασιάσθηκε από μέσο χρονικό διάστημα 5,4 μήνες σε 10,2 μήνες. Η ανταπόκριση του όγκου αυξήθηκε σημαντικά από 12,8 % με τη μονοθεραπεία ιντερφερόνης σε 31,4%, όταν προστέθηκε στη θεραπευτική αγωγή το bevacizumab .

Η μελέτη AVOREN είναι μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη, διπλά τυφλή, Φάσης III μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 649 ασθενείς από 101 κέντρα σε 18 χώρες. Στη μελέτη οι ασθενείς έλαβαν είτε θεραπεία με bevacizumab και ιντερφερόνη α-2a είτε placebo (εικονικό φάρμακο) και ιντερφερόνη α-2a, η οποία αποτελεί πρότυπο αντιμετώπισης του προχωρημένου καρκίνου νεφρού.

«Τα αποτελέσματα αυτά είναι σημαντικά, καθώς υπάρχει ουσιαστική ανάγκη για πιο αποτελεσματικές θεραπείες», υπογράμμισε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ο Καθηγητής Bernard Escudier, Διευθυντής της Μονάδας Ανοσοθεραπείας και Καινοτόμων Θεραπειών, στο Ινστιτούτο Gustave-Roussy του Παρισιού.

Σχετικά με το bevacizumab
Το bevacizumab είναι η πρώτη θεραπεία που αναστέλλει την αγγειογένεση – την ανάπτυξη ενός δικτύου αγγείων αίματος που παρέχουν τροφή και οξυγόνο στους καρκινικούς ιστούς. Στοχεύει σε μία φυσιολογικά εμφανιζόμενη πρωτεΐνη που ονομάζεται VEGF (Αγγειακός Ενδοθηλιακός Αυξητικός Παράγοντας), βασικό διαμεσολαβητή στην αγγειογένεση, παρεμποδίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την παροχή αίματος που είναι ουσιαστική για την ανάπτυξη του όγκου και την εξάπλωσή του σε άλλα σημεία του σώματος (μετάσταση).
Το bevacizumab έχει αποδειχθεί ότι παρέχει όφελος όσον αφορά στην επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου και/ή στη συνολική επιβίωση σε ασθενείς με τέσσερις τύπους καρκίνου: ορθοκολικό, μαστού, πνεύμονα και νεφρικών κυττάρων.

Για περισσότερες πληροφορίες: Σεχάντε Ράννια, Communications In Practice