inhealth.gr - To blog της υγείας: Φεβρουαρίου 2015

25/2/15

ΚΑΝΤΙΝΤΑ

Οι μύκητες είναι μικροοργανισμοί που εμφανίζουν τεράστια ποικιλία και διάδοση. Οι περισσότεροι ανευρίσκονται στο έδαφος και τα φυτά. Υπάρχουν χρήσιμοι για τον άνθρωπο μύκητες όπως οι ζυμομύκητες και παθογόνοι για τον άνθρωπο μύκητες (π.χ. δηλητηριώδη μανιτάρια). Ορισμένοι μύκητες είναι δυνητικώς παθογόνοι. Πρόκειται για μύκητες που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν είναι παθογόνοι αλλά γίνονται παθογόνοι, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση μυκητιάσεων είναι η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η χρήση κοινόχρηστων αντικειμένων, η υγρασία, οι πληγές, τα τσιμπήματα, η κακή διατροφή. Ενίοτε οι μύκητες μεταδίδονται από κακώς αποστειρωμένα εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε επαγγελματικούς χώρους, όπως τα κομμωτήρια και τα κουρεία. H Candida αποτελεί το πιο κοινό γένος μύκητα που μπορεί να προσβάλλει τον άνθρωπο κύρια στο δέρμα, στον κόλπο, στο στόμα, στον φάρυγγα. Η είσοδος του μύκητα στο αίμα ή η προσβολή οργάνων, που βρίσκονται βαθύτερα στο σώμα, αποκαλείται αντίστοιχα καντινταιμία και εν τω βάθει καντιντίαση.

Η candida albicans είναι η συνηθέστερη αιτία επιφανειακής καντιντίασης και ευθύνεται για τις μισές περίπου περιπτώσεις καντινταιμίας σε νοσηλευόμενους ασθενείς. Τα μη albicans candida είδη (π.χ. candida guilliermondii, candida krusei, candida parapsilosis, candida tropicalis, candida kefyr, candida lusitaniae, candida dubliniensis, candida glabrata) ευθύνονται για τις μισές περίπου περιπτώσεις καντινταιμίας.

Παράγοντες κινδύνου για σοβαρές περιπτώσεις καντιντίασης και αιματογενή διασπορά είναι:

• Διαβήτης

• Χρήση και κατάχρηση αντιβιοτικών

• Καταστολή του ανοσοποιητικού

• Χαμηλά λευκά

• Κακές συνθήκες υγιεινής

• Εγκαύματα

• Νεογνά με χαμηλό βάρος γέννησης

• Ενέσεις κορτιζόνης

• Αναπνευστήρες

• Κοιλιακές και θωρακικές εγχειρήσεις

• Κυτταροτοξική χημειοθεραπεία

• Μεταμόσχευση οργάνου

• Χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών

• Κεντρικές ενδοφλέβιες γραμμές

• Μόνιμοι καθετήρες

• Υγρά υπερσίτισης

Η μυκητιασική στοματίτιδα χαρακτηρίζεται από λευκές, ανώδυνες κηλίδες στο στοματικό βλεννογόνο, γλώσσα ή στον οισοφάγο με πιθανή ανάπτυξη συνοδών ραγάδων στις γωνίες του στόματος. Άλλες δερματικές καντιντιάσεις είναι η παρωνυχία (διόγκωση δέρματος που περιβάλλει το νύχι), η ονυχομυκητίαση (λοίμωξη του νυχιού), το παράτριμμα (λοίμωξη δερματικών πτυχών με ερυθρότητα και φλύκταινες), η βαλανίτιδα (στην βάλανο του πέους), η μεσοδακτύλια διάβρωση (ανάμεσα στα δάκτυλα), η θυλακίτιδα (στα γένια), η περιεδρική καντιντίαση (γύρω από τον πρωκτό).

Η αιδοιοκολπική καντιντίαση εκδηλώνεται με αύξηση των κολπικών εκκρίσεων, εμφάνιση ασυνήθιστων εκκρίσεων (π.χ. σαν «κομμένο» γάλα), ανάπτυξη κολπικού ερεθισμού, τοπικής φαγούρας, πόνου ή αίσθησης «καψίματος».

Η εν τω βάθει καντιντίαση, προέρχεται είτε από αιματογενή διασπορά της candida, είτε από εισχώρηση του μικροοργανισμού από επιφανειακά όργανα. Έτσι η εν τω βάθει λοίμωξη του οισοφάγου μπορεί να οφείλεται στην εισχώρηση του οργανισμού από επιφανειακές διαβρώσεις του οισοφάγου, η λοίμωξη άρθρωσης σε εισχώρηση από το δέρμα, η λοίμωξη του νεφρού σε εισχώρηση μέσω καθετήρα, η λοίμωξη ενδοκοιλιακών οργάνων σε διάτρηση της γαστρεντερικής οδού, η λοίμωξη της χοληδόχου κύστης σε μετανάστευση του μικροοργανισμού από το έντερο. Εντούτοις, συχνότερα, η προσβολή εν τω βάθει οργάνων προκύπτει μέσω αιματογενούς διασποράς της candida και μεταφοράς της μέσω της κυκλοφορίας σε βαθύτερα όργανα. Ο εγκέφαλος, το μάτι, η καρδιά και οι νεφροί προσβάλλονται συχνότερα, ενώ ο σπλήνας και το ήπαρ σπανιότερα.

Κατά την διάρκεια της παθολογικής εξέτασης, τα στοιχεία από το διατροφικό και επαγγελματικό ιστορικό, το ιστορικό των καθημερινών συνηθειών, τα συνoδά συμπτώματα, ορισμένα σημεία από την εξέταση (π.χ. επισκόπηση δέρματος και λεμφαδένων, εξέταση λαιμού, μέτρηση θερμοκρασίας και πίεσης) είναι σημαντικά για να διαπιστωθεί:

Σε ορισμένες περιπτώσεις επιβάλλονται εργαστηριακοί έλεγχοι. Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτεί νοσοκομειακή νοσηλεία.

Κατά την κλινική εξέταση στις περιπτώσεις καντιντίασης πρέπει οπωσδήποτε:

· Να εκτιμάται το μέγεθος του προσβαλλόμενου ιστού

· Να διερευνάται εάν πρόκειται για επιφανειακή καντιντίαση ή για προσβολή βαθύτερων οργάνων

· Να διερευνάται εάν η Candida έχει αναπτυχθεί σε έδαφος κακών συνηθειών υγιεινής, συστηματικού νοσήματος ή καταστολής του ανοσοποιητικού

· Να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά ο μύκητας με την κατάλληλη θεραπεία που εξαρτάται από το είδος του μύκητα, το μέγεθος της προσβολής και την ποιότητα του ανοσοποιητικού συστήματος του πάσχοντος.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

https://www.facebook.com/pages/Αναστασία-Μοσχοβάκη-Ιατρός-Ειδική-Παθολόγος Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ FACEBOOK

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://xroniakoposi.blogspot.com ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΠΩΣΗ

http://organicsexualdysfunction.blogspot.com ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

https://www.youtube.com/channel/UCraKRIyTq0qW8eMtKnmr3hw Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΕ VIDEO

24/2/15

ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΥΣΗΣ

Α. Το πρόβλημα της σεξουαλικής δυσλειτουργίας σήμερα

Η σεξουαλική δυσλειτουργία προσβάλλει τον άνδρα σε αυξανόμενα ποσοστά. Σύμφωνα με μελέτες ο μισός ανδρικός πληθυσμός ηλικίας 40-70 ετών, παρουσιάζει κάποιου βαθμού στυτική δυσλειτουργία ενώ στις μικρότερες ηλικίες το 10%, παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα, ποσοστό που βαίνει αυξανόμενο.

Β. Η φυσιολογία της στύσης

Η φυσιολογική σεξουαλική λειτουργία του άνδρα προϋποθέτει ακέραιη libido, ικανότητα στύσης και διατήρησης της στύσης, ικανότητα φυσιολογικής εκσπερμάτισης και ομαλής υποχώρησης της στύσης μετά την συνουσία.

O όρος libido υπονοεί την σεξουαλική επιθυμία και έχει άμεση σχέση με τα ανδρογόνα κυρίως την τεστοστερόνη. Προκαλεί σεξουαλικές σκέψεις, επηρεάζεται από οπτικά, οσφρητικά, απτικά, ηχητικά, φανταστικά, ψυχολογικά ερεθίσματα και αποτελεί κινητήρια δύναμη στην διαδικασία ανεύρεσης σεξουαλικής συντρόφου. Τα ανδρογόνα είναι υπεύθυνα για την κανονική και αυξημένη libido στον φυσιολογικό άνδρα, αλλά μελέτες σε ευνουχισμένους άνδρες έχουν δείξει ότι δεν είναι τόσο σημαντικά, για την απρόσκοπτη λειτουργία του στυτικού φαινομένου, που ανησυχεί κυρίως τον σύγχρονο άνδρα. Με την πάροδο της ηλικίας, τα επίπεδα της τεστοστερόνης μειώνονται, φαινόμενο που μπορεί να επιφέρει πτώση της libido, σπάνια όμως τα ορμονικά επίπεδα της ανδρόπαυσης είναι τόσο χαμηλά, ώστε να επιβάλλεται φαρμακευτική ορμονική ενίσχυση.

H στύση πραγματοποιείται λόγω αύξησης της ροής του αίματος στους σχισμοειδείς χώρους του γεννητικού συστήματος, μετά από χάλαση των λείων μυϊκών ινών που υπάρχουν στην περιοχή. Το φαινόμενο της στύσης προκαλείται από νευρικά αντανακλαστικά, που κινητοποιούνται μετά από την επίδραση ποικιλίας ψυχογενών και ορμονικών παραγόντων. Έτσι η στύση πραγματοποιείται σε τρεις φάσεις: Η πρώτη φάση, η έναρξη της στύσης, προϋποθέτει κυρίως άθικτη ψυχική σφαίρα, ομαλή ορμονική λειτουργία, καλά νευρολογικά αντανακλαστικά και περιφερικά ερεθίσματα. Η δεύτερη και η τρίτη φάση, που αντίστοιχα χαρακτηρίζονται από πλήρωση των αρτηριών του πέους και αποθήκευση επαρκούς όγκου αίματος στο δίκτυο των σηράγγων, προϋποθέτουν κυρίως άθικτη τοπική ανατομία και καλό αγγειακό σύστημα, όπου ρέει το αίμα.

Γ. Ηλικία και διαταραχές στύσης

Με την πάροδο της ηλικίας κατά την γήρανση του σώματος, το αγγειακό σύστημα παθαίνει φθορές, κυρίως λόγω του φαινομένου της αθηρωμάτωσης, με συνέπεια την ελάττωση της ροής του αίματος στους σχισμοειδείς χώρους και την διαταραχή της δεύτερης και τρίτης φάσης του στυτικού φαινομένου. Επιπρόσθετα, τα σηραγγώδη σώματα του πέους παθαίνουν δομικές μεταβολές και κατά την διαδικασία της γήρανσης μειώνεται η ενδοτικότητα και η ικανότητα συμπίεσης των αγγείων του πέους, γεγονός που επηρεάζει περαιτέρω κυρίως την δεύτερη και τρίτη φάση του στυτικού φαινομένου.

Στην αθηρωμάτωση, το τοίχωμα των αρτηριών αποφράσσεται από τα λιπίδια, τα οποία υφίστανται δομικές τροποποιήσεις, ενώ παράλληλα συρρέουν λευκοκύτταρα από το αίμα και φλεγμονώδεις παράγοντες. Προοδευτικώς, αναπτύσσονται ινώδεις αλλοιώσεις και το τοίχωμα της αρτηρίας γίνεται πιο σκληρό, αναπτύσσεται δηλαδή αθηροσκλήρυνση. Η αθηρωμάτωση, προσβάλλει διάφορες περιοχές του αρτηριακού συστήματος και διαταραχή στην αιμάτωση του οργάνου, το οποίο αυτές αρδεύουν, φαινόμενο που συχνά γίνεται σιωπηλά, χωρίς συμπτώματα. Η λειτουργία του οργάνου, που φέρει τα προσβεβλημένα αγγεία, διαταράσσεται, διότι δεν τροφοδοτείται με επαρκή ζωτικά στοιχεία αίματος, που είναι απαραίτητα για την απρόσκοπτη λειτουργία του. Η αθηρωμάτωση στην περιοχή των καρδιακών αγγείων οδηγεί σε στεφανιαία καρδιακή νόσο και έμφραγμα, στην περιοχή του εγκεφάλου σε εγκεφαλική ανεπάρκεια, στην περιοχή του γεννητικού συστήματος σε στυτική δυσλειτουργία. Συγκεκριμένα, όταν η αθηρωμάτωση προσβάλλει το γεννητικό σύστημα, ενώ μπορεί να υπάρχει στύση, λόγω ομαλής λειτουργίας της πρώτης φάσης, υπάρχει μειωμένη σκληρότητα και καθυστέρηση πλήρους στύσης, λόγω κακής λειτουργίας της αγγειακής φάσης.

Ο χρόνος προκαλεί κόπωση των αμυντικών βιολογικών συστημάτων, με συνέπεια οι φθορές στις αρτηρίες και η εναπόθεση λιπιδίων να καθίστανται προοδευτικά αναπόφευκτες και η αθηρωμάτωση να είναι βασικό χαρακτηριστικό της γήρανσης. Η χρονολογική ηλικία όμως που αναπτύσσεται το φαινόμενο διαφέρει από άτομο σε άτομο. Η καλή ποιότητα του αιμοφόρου αγγείου, που αιματώνει επαρκώς τα ζωτικά όργανα, αποτελεί ένα βασικό συστατικό χαρακτηριστικό αρκετών ακμαίων υπεραιωνόβιων. Στον φυσιολογικό άνδρα η νεαρή βιολογική ηλικία και η αντοχή του αγγείου στην επέλευση της αθηρωμάτωσης, οφείλεται τόσο στην κληρονομικότητα, όσο και σε περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες.

Ο σημαντικότερος παράγοντας του περιβάλλοντος που επιταχύνει την αθηρωμάτωση είναι το κάπνισμα. Oι τοξικές συνέπειες του καπνού, είναι σημαντικές λόγω της προοδευτικής και συσσωρευτικής τοξικής επίδρασης του καπνού σε όλο το αγγειακό σύστημα με συνέπεια στυτική δυσλειτουργία, ανεπάρκεια καρδιακών αγγείων, κακή κυκλοφορία αίματος στα άκρα. Οι καπνιστές άνδρες παρουσιάζουν σε νεαρότερες ηλικίες ανδρική ανικανότητα. Άλλοι παράγοντες που ενέχονται στην αθηρωμάτωση και σχετίζονται με παράγοντες διατροφής και καθημερινότητας, είναι η παχυσαρκία, που συνοδεύεται από δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο από 29kg/m2 ( ΒΜΙ: το πηλίκο του βάρους διά του τετραγώνου του ύψους), η έλλειψη άσκησης, οι διαταραχές της γλυκόζης νηστείας, η διατροφή πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά, όπως αυτά που περιέχονται στο βούτυρο, στα παχιά κρέατα, στα σκληρά τυριά. Η πλήρης διακοπή του καπνού, η άσκηση, η απώλεια περιττών κιλών, η πλούσια σε φρούτα λαχανικά και χαμηλή σε ζωικά λιπαρά διατροφή είναι σημαντικά μέτρα, για την εξασφάλιση νεαρής βιολογικής ηλικίας, στο φυσιολογικό άτομο.

Η λειτουργία και το περιεχόμενο της εκσπερμάτισης, μεταβάλλεται με την πάροδο της ηλικίας, λόγω τοπικών μεταβολών και παραγόντων που σχετίζονται με τον προστάτη, σπάνια όμως εμφανίζονται σχετικές νόσοι με ανάλογη οργανική βάση στον φυσιολογικό ώριμο άνδρα.

Ψυχολογικοί παράγοντες που δεν έχουν διευθετηθεί, όπως τα άγχη, η κατάθλιψη, η συναισθηματική σύγκρουση, η έλλειψη έλξης, οι σεξουαλικές αναστολές, η σύγκρουση σχετικά με τις σεξουαλικές προτιμήσεις, οι φόβοι, πολλές φορές δρουν συσσωρευτικά με την πάροδο του χρόνου, με συνέπεια να πρωτοεμφανίζονται δυσλειτουργίες σε φαινομενικά επικοινωνιακές σεξουαλικές σχέσεις υγιών ατόμων, που αφορούν και τις τρεις βασικές συνιστώσες της ομαλής σεξουαλικής λειτουργίας δηλαδή την libido, την διαδικασία της στύσης, την φυσιολογική εκσπερμάτιση.

Σήμερα η Επιστήμη της Ιατρικής έχει στην φαρέτρα της αποτελεσματικές μεθόδους θεραπείας της σεξουαλικής δυσλειτουργίας λόγω ηλικίας. Είναι σημαντική όμως η πρώιμη παρέμβαση.